Różowy konik polny

Udało nam się sfotografować na liściach winorośli różowego konika polnego. Nigdy wcześniej nie spotkaliśmy tego owada o tak dziwnym ubarwieniu. Przysiadał na liściach usiłując stopić się z tłem, co przy normalnym zielonym ubarwieniu jest doskonałym kamuflażem. Jednak ze względu na różowy kolor efekt był odwrotny od zamierzonego. Było go widać doskonale.

Okazuje się, że choć różowy konik polny to rzadkość, to jego odmienny kolor da się wytłumaczyć występowaniem mutacji genetycznej odpowiedzialnej za nadmierną produkcję czerwonego pigmentu. W zasadzie owad został w ten sposób pozbawiony najważniejszej ochrony jaką jest możliwość maskowania się. Biorąc pod uwagę liczbę ptaków na naszej działce nie wróżymy mu długiego życia :(

Rododendrony czy azalie?

Czy zastanawialiście się kiedyś czym różnią się rododendrony od azalii ?

Otóż nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie.

Podział jest raczej sztuczny i polega na tym, że przyjęło się nazywać rododendronami gatunki i odmiany, które mają zimozielone, skórzaste liście. Natomiast te o liściach miękkich, zrzucanych na zimę nazywamy  azaliami.

Choć większość azali ma liście opadające zimą to istnieją gatunki, tak zwane  „szklarniowe” o liściach zimozielonych, całkowicie nieodpornych na mróz.

Obecnie azalie i różaneczniki zaliczane są przez taksonomów do tego samego rodzaju Rhododendron, jednak w praktyce ogrodniczej w dalszym ciągu używa się tradycyjnych nazw.

Jakkolwiek nazywalibyśmy te wspaniałe rośliny nie zmienia to faktu, że warto mieć je w ogrodzie ze względu na piękny wygląd w okresie kwitnienia. Na Dolnym Śląsku ciekawe kolekcje różaneczników można obejrzeć we Wrocławiu w Ogrodzie Japońskim, w Ogrodzie Botanicznym oraz w Wojsławicach.

Magnolie

Druga połowa kwietnia to czas kwitnienia magnolii. Są to krzewy lub drzewa, które w naturze występują obecnie na terenie Azji Wschodniej oraz Ameryki Północnej i Południowej. 

Na zdjęciu powyżej najmłodsza z naszych magnolii 'Susan'

Magnolie to jedne z najstarszych roślin kwitnących. Rosły już w  trzeciorzędzie. Porastały wówczas wraz z ambrowcami, miłorzębami i tulipanowcami całą północną półkulę. Po nadejściu epoki lodowcowej przetrwały jedynie w rejonach do których nie dotarły zlodowacenia.  

 Z reguły są to niewielkie drzewka dorastające do 5 metrów lub krzewy. Obecnie znanych jest ponad 250 dziko rosnących gatunków.

Rośliny te, tworzą duże, pojedyncze pąki kwiatowe na końcach pędów. Z pąków rozwijają się efektowne kwiaty  o barwie od białej do purpurowej. Występują  również gatunki o kwiatach żółtych.

Kwiaty magnolii składają się z dwóch okółków złożonych z trzech do sześciu listków. Mieszańce ogrodowe i niektóre gatunki kwitną bardzo obficie, a ich kwiaty rozwijają się wiosną, jeszcze przed pojawieniem się liści. Zdarza się czasami, że jesienią zakwitają ponownie.

 Najlepiej rosną w miejscach zasłoniętych od wiatru, na stanowiskach słonecznych lub półcienistych. Większość gatunków potrzebuje gleby o odczynie lekko kwaśnym.

Na fotce nasza duma :) magnolia 'Yellow river'

Młode rośliny są wrażliwe na silne mrozy, starsze drzewa są odporne. Zdarza się jednak, że podczas wiosennych przymrozków przemarzają ich pąki kwiatowe.

 Widoczną na zdjęciu magnolię x soulangiana posadziliśmy dwadzieścia lat temu

 Cięcie i przycinanie nie jest wskazane. Rośliny słabo się po nich regenerują i łatwo zapadają na choroby grzybowe. 

Na szczęście dzięki swemu naturalnemu pokrojowi nie jest potrzebne ich przycinanie. Naszym zdaniem, to jedne z najpiękniejszych drzew. Prawdziwa ozdoba każdego ogrodu.

Owoc magnolii składa się z mieszków przypominających szyszki  początkowo zielonych, jesienią przebarwiające się na czerwono.

 

Część magnolii kwitnie latem już po rozwinięciu liści np. magnolia parasolowata, Siebolda i szerokolistna. Niestety nie mamy ich w ogrodzie.
 Na Dolnym Śląsku, zwłaszcza w okolicach Wrocławia można spotkać stare drzewa magnolii posadzone jeszcze przed II wojną.